«پیشرفت»

مقدمه

     اگر حرف نزدن را به کودکان درس می دادیم، هرگز زبان باز نمی کردند.

ویلیام هول

     ما می پذیریم که همه انسانها نیاز به موفقیت و پیشرفت دارند. آیا همه ما از این عبارت منظور واحدی داریم؟ احساس ما این است که موفقیت نباید سریع و آسان و در تمام موارد بدست آید. موفقیت به معنای غلبه بر یک مانع است، که می تواند شامل احتمال عدم موفقیت و پیشرفت در ذهن خود ما نیز باشد. موفقیت «من نمی توانم» را به «من می توانم و من انجام دادم» تبدیل     می کند. علاوه بر این ما ناگزیریم یاد بگیریم که همیشه هم نمی توانیم موفق شویم. در بازی   بیس بال امتیاز خوب برای زدن توپ 300 است، اما امتیاز خوب برای زندگی بسیار کمتر از این است. زندگی برای ما بیش از موفقیت شکست در آستین دارد. آیا نباید زودتر به آن عادت کنیم؟ گذشته از آن، باید یاد بگیریم هدفی را نشانه بگیریم که بالاتر از نقطه ای قرار دارد که می توانیم آنرا بزنیم.

فصل اول: گم ­شده زندگی

     انسان و زندگی مفاهیمی هستند که هرگز از یکدیگر جدا نمی شوند. زندگی جزء جدایی ناپذیر انسان است و هیچ راه فراری از آن نیست. پس انسان، تا هست باید زندگی کند. به بیان دیگر، انسان میان دوراهی زندگی و دم زندگی قرار ندارد. بدون تردید، زندگی باید کرد؛ اما می توان پرسید: زندگی گوارا و لذت بخش، کدام است؟ بشر در جستجوی خوشبختی است و در پی آن است که به زندگی رضایتمندانه دست یابد. هیچ کس نیست که بخواهد زندگی همراه با نارضایتی داشته باشد. رضایت خواهی، ویژگی فراگیر تمامی انسانها است. انسان، گم شده ای به نام رضایت،  (احساس خوشبختی) دارد. دلیل این امر چیست؟

بستر کامیابی

     رضامندی، بستر موفقیت و کامیابی است. هیچ انسان موفقی نیست که از هنر «رضایت از زندگی» برخوردار نباشد. بدون رضامندی، امکان موفقیت و پیشرفت وجود ندارد. انسانهای موفق کسانی اند که با زندگی خود مشکلی ندارند. اشتباه نکنید! نمی گویم «در زندگی» خود مشکلی ندارند؛ بلکه می گویم «با زندگی» خود مشکلی ندارند. مشکل داشتن در زندگی یک چیز است و مشکل داشتن با زندگی، چیز دیگر. اتفاقاً در بیشتر موارد، انسانهای موفق با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم کرده اند؛ اما احساس نارضایتی از زندگی نداشتند. می توان گفت: رضامندی از زندگی یکی از رازهای ناشناخته زندگی انسانهای موفق است.

رضایت چیست؟ خوشبختی کجاست؟

     بسیاری از افراد که به امکانات خوشبختی دست می یابند، احساس خوشبختی را تجربه نمی کنند و برعکس، بسیاری از کسانی که فاقد امکانات خوشبختی اند، از احساس رضایت از زندگی برخوردارند. به نظر می رسد میان تمکن مالی و رضایت از زندگی، رابطه علت و معلول برقرار نیست. گاهی زندگی های مرفه، از احساس رضایت از زندگی محروم اند و گاهی زندگی های ساده، از رضایت از زندگی برخوردارند. کدام یک بهتر است: تمکن مالی یا رضایت از زندگی؟

     رضایت از زندگی یک احساس درونی است و هر چند این احساس، منقطع از دنیای خارج و واقعیتهای بیرونی نبوده و می تواند تحت تاثیر آنها باشد، اما وابسته به آن نیز نیست و این امکان وجود دارد که در بدتیرن شرایط نیز بتوان از زندگی، احساس رضایت داشت. اگر چنین است آیا فکر نمی کنید برای رسیدن به احساس خوشبختی و رضایت از زندگی، باید بیشتر به «کنترل احساس و مدیریت آن» پرداخت تا «تامین امکانات مادی»؟

     به نظر می رسد به نشانه هایی از احساس رضایت دست یافته ایم. البته من هم قبول دارم که هنوز باید بیشتر دانست تا به نشانه ها و نشانی این گمشده دست یافت. اگر یافتیم که رضایت، یک احساس است و در وادی عواطف باید آنرا جستجو کرد، سوال این است که: سرچشمه احساسات انسان کجاست؟ و چه چیزهایی در شکل گیری احساس نقش دارند؟

تفکر واقع گرا، شرط رضامندی

     مهمترین و بزرگترین رویداد بشر، زندگی دنیاست. زندگی در دنیا اولین تجربه ای است که بشر به یاد دارد. ما از دوران جنینی هیچ به یاد نداریم؛ اما از این دنیا چیزهای بسیاری به یاد می آوریم. انسان، هستی و وجود خود را با زندگی در این دنیا یافته است. هر چند زندگی دنیا، تنها جزء حیات بشری نیست، اما اولین تجربه به یاد مانده از هستی و وجود است. از سوی دیگر، به تعبیر پیامبر (ص): «دنیا مزرعه آخرت است» و همه آینده جاویدان وی در این جا رقم می خورد. بنابراین، مهمترین رویداد بشر، زندگی دنیاست.

     اگر چگونگی تفکر انسان، نقش تعیین کننده ای در احساس رضایت از زندگی دارد، سوال این است که چه تصوری از دنیا باید داشته باشیم و زندگی را چگونه باید ببینیم تا به رضامندی دست یابیم؟ برای رسیدن به یک احساس خوب از زندگی، شاید بتوان دنیا را در «خیال» خود بسیار زیبا، راحت و دوست داشتنی دانست و در پی آن، به یک احساس خوب و رضایتمندانه از زندگی دست یافت.

     راه رضایت از زندگی و راز شاد  زیستن، فرار از واقعیت ها و روی آوردن به تخیلات و توهمات نیست، باید دنیا را آنگونه که هست شناخت. نگرش انسان به دنیا باید نگرشی واقع بینانه و هماهنگ با واقعیت های آن باشد.

هماهنگی انتظارات با واقعیت ها

     اگر نگرش انسان به زندگی واقع گرایانه باشد، انتظارات او از زندگی نیز واقع گرایانه خواهد بود و در پی آن، احساس او از زندگی نیز واقع بینانه خواهد شد. شاید بتوان گفت که «هماهنگی انتظارات با واقعیت ها» کلان شرط شاد زیستن و رضایت از زندگی است.

     به بیان دیگر، ما اکنون در این دنیا زندگی می کنیم و در هر مساله ای باید این واقعیت را مورد توجه قرار دهیم که دنیا قوانین خاص خود را دارد. این قوانین، توسط ما وضع نشده و به دلخواه ما نیز تغییر نخواهد کرد. پس باید قوانین آنرا به خوبی بشناسیم، تا به موفقیت دست یابیم. به عنوان مثال، قوانین فضا با قوانین زمین، متفاوت است. فضانوردان بدون توجه به قوانین فضا نمی توانند سفر موفقی داشته باشند. ما نیز در این دنیا زندگی می کنیم و بدیهی است که موفقیت در این زندگی و پشت سر گذاشتن سختی های آن، بستگی به شناخت واقعی از دنیا دارد. اگر دنیا را با همه سختی هایی که ممکن است داشته باشد، آن گونه که هست بشناسیم، می توانیم به راحتی در آن زندگی کنیم. زندگی راحت، در گرو شناخت دنیاست. پیامبر خدا (ص) در این باره می فرماید: «اگر از دنیا آنچه من می دانم، شما هم می دانستید، جانهای شما از آن، احساس راحتی می کرد».

…

پیامدهای دلبستگی به دنیا  

     دل بستن به دنیای ناپایدار، به شدت، انسان را بالا و پایین می برد و آرامش زندگی را بر هم می زند. گاهی به خاطر نگرانی از فردای نامعلوم، انسان را دچار «اضطراب» می کند، گاهی به خاطر گرفتاری وارد شده، انسان را «اندوهگین» می سازد و گاهی به خاطر گذشته ناموفق، انسان را به «حسرت و افسوس» می افکند. دلبسته دنیا، آرزوها و انتظارات فراوانی از آن دارد؛ ولی چون دنیا ناپایدار و در حال دگرگونی است، نمی تواند به انتظارات و آرزوهای وی پاسخ دهد. لذا یا نگران آینده تلخی است که از آن گریزان است و یا اندوهگین بلایی است که انتظار آنرا نداشته است و یا افسوس گذشته ای را می خورد که طبق انتظارات و خواسته هایش نبوده است. همه اینها به خاطر دلبستگی به دنیاست. دل بستگی به دنیا عامل نارضایتی از آن است.

فصل چهارم: آرزوهای زندگی

     زندگی بر مرکب زمان سوار است و با گذر زمان، پا به عرصه وجود می گذارد. زمان نیز از یک منظر به سه بخش تقسیم می شود: گذشته، حال و آینده. زندگی پویا و پویایی زندگی این است که انسان، نگاه به آینده داشته باشد. بدون نگاه به آینده، چرخ زندگی از حرکت بازمی ایستد. نگاه حسرت آمیز به گذشته نوعی «واپس گرایی» است و نگاه به حال، موجب «ایستایی» می شود. آنچه به زندگی پویایی و تحرک می بخشد نگاه به آینده است که از آن به «امید» یاد می کنیم. پیامبر خدا (ص) در این باره می فرماید: «همانا، آرزو رحمتی از جانب خدا برای امت من است. اگر آرزو نبود، هیچ مادری فرزندش را شیر نمی داد و هیچ کشاورزی درختی نمی کاشت».

فصل هشتم: بسترهای شادکامی

1. امنیت و شادکامی

     بستر لازم برای لذت بردن از زندگی، وجود «امنیت» است. بدون امنیت، زندگی جلوه ای نخواهد داشت؛ زیرا شیرینی آن بوسیله تلخی ترس از بین می رود. پیامبر خدا (ص) می فرماید: «هیچ خیری در وطن نیست … مگر با امنیت و شادی».

فصل نهم: لذت انس

     تنهایی برای انسان، تلخ آزار دهنده است. انسان، دوست دارد با دیگران باشد و با آنان رابطه برقرار کند. این یک نیاز عاطفی است. انسان تنها، احساس خلاء می کند؛ احساس دردآوری که هیچ چیز حتی ثروت و شهرت و ریاست آنرا پر نمی کند. رابرت بولتون در کتاب خود با نام «روانشناسی روابط انسانی» بحثی دارد تحت عنوان «درد تنهایی». وی معتقد است که امروزه بسیاری از افراد، آرزو می کنند با دیگران رابطه ای صمیمی داشته باشند، ولی از آن محروم اند. وی از قول یکی از روانشناسان امریکا نقل می کند که در جامعه ما، عمیق ترین مشکل مردم، تنهایی و انزواست. وی بر این باور است که تنها بودن، دو نوع است: نخست «عت» که می تواند تنهایی کامل، سازنده و مسرت بخشی باشد و دوم، «تنهایی» که نوعی بی کسی دردآور، مرده و پوچ است و این تنهایی حتی ممکن است در میان جمعیت نیز روی دهد.

…

فصل اول: قوانین زندگی

* قانون 1: قانون سبب و اثر

* قانون 2: قانون باورها

* قانون 3: قانون انتظارات (آرزوها)

* قانون 4: قانون جذب

* قانون 5: قانون هم خوانی (تطابق)

قانون سبب و اثر

     رخداد هر پدیده یا هر چیزی دلیلی دارد. برای هر اثر سبب ویژه ای وجود دارد.

     این قانون می گوید که موفقیت، سلامتی، شادکامی، ثروت و کامیابی در تجارت همگی اثرات مستقیم و غیر مستقیم بر روی نتایج علل یا تلاشهای ویژه هستند. این موضوع بدان معنی است که اگر بدانید بدنبال کدام اثر یا نتیجه ای هستید، احتمالاً می توانید آنرا بدست آورید. شما می توانید روی افراد دیگری که روی یک هدف مشخص دست پیدا کرده اند، مطالعه کنید و همان کارهایی را که انجام داده اند، انجام دهید و بتوانید همان نتایج را بدست آورید.

فصل دوم: قوانین موفقیت

* قانون 6: قانون کنترل

* قانون 7: قانون شانس و تصادف

* قانون 8: قانون مسئولیت پذیری

* قانون 9: قانون جهت

* قانون 10: قانون پاداش

* قانون 11: قانون خدمت

* قانون 12: قانون تلاش

* قانون 13: قانون کار زیاد (اضافه کاری)

* قانون 14: قانون آمادگی

* قانون 15: قانون بازده اجباری

* قانون 16: قانون تصمیم

* قانون 17: قانون خلاقیت

* قانون 18: قانون انعطاف پذیری

* قانون 19: قانون پایداری

قانون کنترل

شما زمانی از خودتان خوشتان خواهد آمد که احساس کنید تحت کنترل زندگیتان قرار دارید.

قانون تصادف (شانس)

زندگی مجموعه ای است از رخدادهای تصادفی و چیزهایی که به طور اتفاقی رخ می دهد.

…

فصل اول: هدف و انگیزه

     برای درس خواندن، اهداف بسیاری وجود دارد و مهم این است که شما کدام یک را بر می گزینید. هدف شما چیست؟

اثرات هدفدار بودن

     دانستیم که هر انسانی، دارای اهدافی است و تمام فعالیتهای خود را برای رسیدن به آن اهداف متمرکز می کند. اکنون به آثار هدفدار بودن در زندگی و تحصیل می پردازیم:

فصل دوم: شناخت نقاط ضعف و جبران آنها

     باور داشته باشید که می توانید دانش آموز و دانشجوی نمونه ای باشید و موانع تحصیل را برطرف کنید و باید بر این باور پافشاری کنید، فکر و اراده خود در جهت عکس ضعفها متمرکز کنید. اگر فکر شما توانست مدت زیادی را در خلاف جهت ضعفها حرکت کند بالاخره موفق به از بین بردن ضعفها می شود. بنابراین باید از صمیم قلب موفقیت را بخواهید و با پافشاری و ثبات در کار، خواسته ها و آرزوهای خود را به دست آورید. اندیشه شکست و ناکامی را از خود دور کنید و هرگز نگویید: «من نمی توانم پیروز شوم و ضعفهایم را از بین ببرم». این گونه تلقینها اراده شما را سست می کند، اما اگر توانستن و توانایی را به خود تلقین کنید آن وقت موفق خواهید شد.

برنامه ریزی

1. برنامه ریزی چیست؟

     برنامه ریزی تلاشی مجدانه برای رسیدن به اهداف است. برنامه ریزی حرکتی گام به گام، هوشمندانه و منطقی برای رسیدن به سکوی موفقیت است. برنامه ریزی تجسم و طراحی وضعیت مطلوب در آینده است. برنامه ریزی، حرکتی فعال و موثر برای دستیابی به خواسته ها می باشد.

پیشنهادهایی به والدین جهت پیشرفت تحصیلی فرزندان

1. فرزندان خود را در بحثهای خانوادگی مشارکت دهید. اگر آنها خودشان را در برنامه های خانواده سهیم بدانند، انگیزه لازم برای یادگیری و فکر کردن را خواهند داشت.

2. به طور مرتب و منظم با معلم فرزندانتان در تماس باشید و آنان را در مورد پیشرفت تحصیلی همکاری، هم فکری و مشورت کنید.

3. روزانه بخشی از اوقات فراغت زندگیتان را برای کمک به پیشرفت تحصیلی فرزندان و یا مشاورت با آنان اختصاص دهید.

4. به فرزندانتان احترام بگذارید، برای آنان شخصیت قائل شوید و با تایید و تصویب نظریات آنان، با دید حرمت و ارزشمندی به آنان بنگرید.

5. استعدادها و توانمندیهای فکری و جسمی فرزندانتان را باور داشته باشید.

6. شکست و عدم موفقیت فرزندانتان باید زمینه ترقی و پیشرفت آنان باشد، نه سبب ایجاد یاس و ناامیدی.

7. فرزندانتان را کمک کنید تا مدرسه خودشان را به یک محیط شاد و همراه با شور و نشاط تبدیل کنند.

8. فرزندانتان را کمک کنید تا خودشان مشکلات خودشان را حل کنند و تکالیف خود را انجام دهند.

9. مواظب باشید عوامل و موانعی که باعث افت تحصیلی فرزندانتان هستند، ادامه پیدا نکنند. 

10. در مواقعی که قادر به حل مشکل فرزندانتان نیستید، از مشاورین تحصیلی ـ تربیتی کمک بگیرید.

11. باید زمینه های تمرکز حواس را در فرزندانتان ایجاد کنید.

12. کودکان و فزندان خود را به طور واقعی تشویق کنید و از تشویقهای ساختگی خودداری نمائید.

13. کودکان و فرزندانتان را تشویق به انجام کارهای پسندیده و نیک بکنید و برای ایجاد عادت خوب مطالعه کردن تاکید و پافشاری نمائید.

14. در فرزندانتان احساس ایمنی ایجاد کنید و از ترس و دلهره آنان از مدرسه و … بکاهید.

15. هیچ گاه فرزندانتان را از امتحان نترسانید. البته داشتن ترس ناشی از احساس مسئولیت از معلم، مدرسه و امتحان در حد معقول، برای کودکان سازنده و مفید است.

16. از طریق گوش دادن به سوالات فرزندانتان در گسترش علاقه و جلب آنها به یادگیری تلاش کنید.

17. والدین باید فرزندانشان را تشویق کنند که برای کسب خوشبختی و سعادت کوشش کنند.

18. فرزندانتان را تشویق کنید در یک زمان روی یک موضوع خاص سعی بیشتری بکنند تا نمرات خوبی کسب کنند. خواندن موضوعات مختلف آنها را سردرگم می کند.

19. از هرگونه دعوا و اختلاف زناشویی در محیط خانواده جداً خودداری کنید، زیرا موجب ایجاد اضطراب و ترس در کودکان می شود.

20. سعی کنید گفتار و حرکات شما در تضاد با مقررات مدرسه نباشد. هماهنگی با مقررات وضع شده در مدرسه یکی از عوامل ایجاد تعادل روحی در کودکان است.

21. از طریق فراهم کردن امکانات، فرزندتان را در پیشرفت تحصیلی کمک کنید.

22. او را در بروز ابتکارات و خلاقیت ها تشویق کنید.

23. چون کودکان کنجکاو هستند، باید در حد توان سوالات آنان را پاسخ دهید و آنان را تشویق کنید تا سوالات خودشان را برای بروز استعدادهایشان مطرح کنند.

24. زیاد از حد به فرزند خود امر و نهی نکنید (تذکر ندهید). او باید یاد بگیرد که شخصاً کارهای خود را دنبال کند.

25. هرگز در پاسخگویی به او عجله نکنید. منتظر باشید تا جملات و مطالب فرزندتان به طور کامل ادا شود.

26. تکالیف فرزندتان را انجام ندهید، بلکه او راهنمایی کنید تا آنها را خودش انجام دهد.

27. محیط خوبی برای مطالعه او بوجود آورید.

28. پدر و مادر هر دو باید نسبت به سرنوشت و پیشرفت تحصیلی فرزندشان احساس مسئولیت نمایند و هرگز آنرا به دیگری واگذار ننمایند.

29. کمک کنید تا کودکان خود را افرادی شایسته و لایق بدانند. داشتن تصویر شایسته از خود، در ایجاد انگیزه پیشرفت تحصیلی موثر خواهد بود و آنان را افرادی مسئولیت پذیر و اجتماعی بار خواهد آورد.

30. از کودک انتظار پیشرفت تحصیلی معقول و منطقی داشته باشید. توقعات شما باید بر اساس توانمندیهای او باشد.

31. شیوه های مطالعه منظم و برنامه ریزی شده را به کودکان خود آموزش دهید.

32. هیچ گاه در نزد کودکان خود از مدرسه و معلم آنها بدگویی نکنید.

33. مشکلات شغلی و اقتصادی را کمتر به کودکانتان انتقال دهید.

34. روحیه یأس و ناامیدی را در کودکان خود ایجاد نکنید و همیشه مشوق امیدواری و خوش بینی باشید.

35. از آخرین یافته های روانشناسی رشد و روان شناسی تربیتی اطلاع یابید. و از آموخته های روان شناسی در برخورد با فرزندتان بهره مند شوید.

36. روحیه نظم و انضباط را در فرزندتان ایجاد کنید، حتی اگر محدودیتهایی برای آن بوجود آید.

37. نسبت به سرنوشت فرزندانتان احساس مسئولیت کنید.

38. همواره جنبه مهرطلبی فرزندانتان را بر جنبه دانش آموزی آنها غالب دانسته، یادتان باشد که مستعدترین بستر دانش اندوزی، رضامندی عاطفی و بهره مندی از تجاربی خوشایند از رفتار محبت آمیز والدین است.

39. از رفتار آمرانه، حاکمانه و پرخاشگرانه با فرزندان بپرهیزید و به خاطر داشته باشید که هر قدر از این قبیل رفتارها در خانواده بیشتر باشد، بهمان میزان محبوبیت والدین در نزد کودکان و نوجوانان کاهش می یابد. به بیان دیگر، همانند سازی فرزندان با پدر و مادر محبوب، زیباتر صورت می پذیرد.

40. اگر والدین در نزد فرزندان از بیشترین محبوبیت، اعتبار، اهمیت و ارزشمندی برخوردار باشند، به یقین فرزندانشان موفقیت تحصیلی فروان تری خواهند داشت؛ بدون آنکه نگرانی چندانی نسبت به وضعیت تحصیلی فرزندان در میان باشد.

41. مقایسه های بی حاصل شاکله وجود و ثمره تلاشهای فرزنداتان با همسالانش نمی تواند موجب رشد و تحول مطلوب شخصیت و بستر مساعد تلاش و دست یابی به موفقیت های تحصیلی باشد. از این رو با پرهیز از چشم و همچشمی ها و مقایسه های ناصواب، احساس خودارزشمندی را در فرزندان ایجاد کنید.

42. با ارزش نهادن به شخصیت فردی و تلاش فرزندان، به آنها بیاموزید که همواره با همسالان خود رفیق باشند و با خویشتن رقیب. رفاقت با دوستان و رقابت با خویشتن، مهمترین سرمایه زندگی سعادتمندانه است. در چنین شرایطی بچه ها از تلاش برای کسب موفقیت بیشتر لذت    می برند.

43. کودکان در مورد نشان دادن احساس خویش نسبت به مدرسه، به والدین اتکا دارند. بگذارید که آنها بدانند که مدرسه از نظر شما برانگیزاننده و لذت بخش است.

44. به خاطر داشته باشید که ایجاد فضای مناسب جهت یادگیری و آموزش از خانواده به طرز فکر و رفتار اعضای خانواده بستگی دارد، نه ثروت و دارایی آنها.

45. با معلمان فرزندان خود آشنا شوید و به معلمان نیز فرصت آشنایی با خود را بدهید. شما که برای اخذ یک نتیجه و یک هدف کار می کنید، پس چه بهتر که با هم کار کنید.

46. به خاطر داشته باشید که شما و آموزگار جنبه های مختلفی از کودک را مشاهده می کنید. با مقایسه یادداشتهای یکدیگر، در شناسایی کودک موفق تر خواهید بود.

47. با فرزند خود به عنوان شخصی رفتار کنید که همواره در حال رشد به سوی ابتکار عمل و کارایی هر چه بیشتر است.

48. الگوی فرزندان خویش باشیم. آنچه کودکان از ما می بینند و می شنوند احتمالاً پایدارترین چیزی است که از ما یاد می گیرند. مطالعه بسیار زیاد الگو قرار می گیرد. به راحتی می توانیم شور و علاقه خود را نسبت به روزنامه، مجله و کتاب نشان بدهیم.

49. تلاش در راه رسیدن به هدف را الگو قرار داده، از آنان تقدیر به عمل آورده و گرامی اش بدارید.

50. همواره از فرزندتان انتظار داشته باشید که می تواند به خوبی یاد بگیرد. کودکان باید باور کنند که می توانند یاد بگیرند. ما به عنوان والدین، مهمترین افراد در زندگی فرزندانمان هستیم. هر چیزی که در مورد توانایی آنها در یادگیری بگوییم یا عمل کنیم، تاثیر مهمی بر اعتماد به نفس آنان به عنوان یادگیرنده خواهیم گذاشت.

51. وقتی فرزندانتان در خانه یا مدرسه به خوبی از عهده یادگیری برآمدند، با تشویق به آنها نشان دهید که از موفقیتشان دلگرم شده اید. شادی خود را با آنها تقسیم کنید و همواره به تواناییهای آنها مطمئن باشید و صمیمانه به آنها نشان دهید: «بله، شما موفق شدید، می توانید موفق شوید و موفق خواهید شد».

52. سرانجام، بچه ها زمانی با فراغ خاطر و آرامش به مطالعه و تحصیل می پردازند و به موفقیت در امر تحصیل دست می یابند که شاهد زیباترین، گرمترین و محبت آمزترین رابطه میان پدر و مادر خود باشند. همدلی و همراهی، همکلامی و همگامی، وحدت فکری و عملی والدین در ارتباط با درس و مدرسه فرزندان، بیشترین تاثیر را در پیشرفت تحصیلی آنان دارد. به طور کلی بچه هایی که پدر و مادر محبوب را از صمیم قلب دوست می دارند و شخصیت والدین در نزد آنان از رفیعترین جایگاه و والاترین ارزشمندی برخوردار است، از انرژی روانی بیشتری برخوردار بوده، نسبت به دیگران، تمایل کمتری به تماشای تلویزیون و یا گذاردن اوقات فراغت در کوچه و خیابان دارند.

منابع و مآخذ

1. رضایت از زندگی، عباس پسندیده

2. قانون شکست ناپذیر موفقیت در کار و زندگی، برایان تریسی، ترجمه مهندس علی اکبــــر قاری نیت

(دارای 12 منبع)

فهرست مطالب
مقدمه 1
بخش اول
فصل اول: گم شده زندگی 4
بستر کامیابی 4
گم شده ناشناخته 5
پیامدهای نشناختن رضایت 5
تفکر واقع گرا، شرط رضامندی 7
هماهنگی انتظارات با واقعیت ها 8
فصل دوم: واقعیت شناسی 9
پیامدهای دلبستگی به دنیا 11
فصل سوم: معنای زندگی 12
روزی زندگی 13
حرص، رنج بی حاصل 13
قناعت، کلید رضایت 13
بخل، دشمن آسایش زندگی 14
فصل چهارم: آرزوهای زندگی 15
ویژگی آرزوی دراز 15
فصل پنجم: مقایسه در زندگی 16
افزایش آستانه بردباری 16
فصل ششم: سخت نگیرید 17
فصل هفتم: امکانات خوشبختی 18
خانه ای به اندازه نیاز 19
فصل هشتم: بسترهای شادکامی 20
فصل نهم: لذت انس 22
فصل دهم: ضرورت مهارت برای مقابله با تنیدگی 24
صبر چیست؟ 24
نشانه های صابران 24
فصل یازدهم: واقعیت شناسی سختیها 26
نکات مثبت زندگی تان را کشف کنید 27
بخش دوم
فصل اول: قوانین زندگی 29
قانون سبب و اثر 29
قانون باورها 30
قانون انتظارات 30
قانون جذب 30
قانون هم خوانی 31
فصل دوم: قوانین موفقیت 31
بخش سوم
فصل اول: هدف و انگیزه 36
خودپنداری مثبت ـ ایجاد گرایشهای مثبت 36
فصل دوم: شناخت نقاط ضعف و جبران آنها 37
برنامه ریزی 37
فصل سوم: استفاده از فرصتها 38
روش مطالعه عمیق درسی 38
فصل چهارم: اصول مطالعه و فراگیری بهتر 40
فصل پنجم: روش استفاده بهتر از کلاسها 40
پشتکار و تلاش 41
فصل ششم: تسلط بر خود 42
فصل هفتم: اصول پیروزی در امتحانات 43
بخش چهارم
فصل اول 45
فصل دوم 47
فصل سوم 49
فصل چهارم 53
فصل پنجم 55
فصل ششم 56
فصل هفتم 57
فصل هشتم 59
فصل نهم 60
فصل دهم 61
پیشنهادهایی به والدین جهت پیشرفت تحصیلی فرزندان 61
منابع و مآخذ 67

مقاله فوق دارای صفحه مشخصات، فهرست مطالب (فصل بندی شده) و 67 صفحه متن (در قالب word ) با رعایت کامل صفحه بندی می باشد. همچنین فونت های کار شده برای متن مقاله B Nazanin(14) و برای تیترهای داخل مقاله B Titr می باشند.

قیمت این مقاله 7900 تومان می باشد، جهت پرداخت و دریافت کامل متن مقاله روی تصویر زیر کلیک کنید

همچنین ببینید

نوشته شده در 17 مرداد 1400