«معماری رنزو پیانو»

بازسازی و نوسازی فضاهای فرسوده

به طور کلی شهر جایی است که در آن، معمار از قابلیت های حرفه اش آگاهی پیدا می کند، چرا که پیوسته می تواند شاهد مشکلات و مسایل ناشی از معماری اش باشد. کار کردن در شهر بدان معنا است که فرد خود را با تاریخ و فرهنگ آن شهر پیوند بزند. در عین حال خود را برای چالش های جدیدی مثل مفاهیم جدید زندگی و ایده های نو درباره سازماندهی فضایی آماده کند.

از نظر رنزو پیانو شهر فراتر از همه اینهاست. شهر اثر هنری منحصر به فردی است که برای برآورده کردن نیازهای در حال تغییر به طور مداوم باید مورد استفاده قرار گیرد و بدون شک موقعیتی خارق العاده برای کشف قوانین و فنون ساختمانی کهن ـ شاید از طریق مداخله های جزیی تا عملیات مهم و بزرگ ـ و پیدا کردن محرک ها و زمینه های تحول جدید به شمار رود.

تحلیل آثار، اندیشه ها و دیدگاه های رنزو پیانو

نوشته امیلیو پیتسی

ترجمه میرسعید موسوی

در میان معماران، فراوانند کسانی که عمر حرفه ای شان را در تلاش برای رسیدن به افق های جدید سپری کرده اند و همین افرادند که نقاط عطف سرنوشت تاریخ معماری را رقم زده اند.

تلاش برای رسیدن به مفاهیم فضایی جدید، جستجوی اصول سازه ای در روش های اجرایی نو، حداکثر استفاده از توانمندی مصالح، توجه به محیط زیست و نیازهای در حال تغییر انسان معاصر، اهمیت دادن به مفهوم احساس فضایی در معماری و …. همه ویژگی هایی هستند که در آثار معماری پیانو تحقق یافته اند. رنزو پیانو که اکنون معماری 99 ساله است، شهرت جهانی اش را ابتدا پس از طراحی مرکز فرهنگی ژرژ پومپیدو در پاریس بدست آورد. این مجموعه با همکاری معمار جوان انگلیسی ـ ریچارد راجرز ـ طراحی شده بود، از آثاری است که تلاش برای نوآوری و رسیدن به مفاهیم و تعاریف جدید در چارچوب اصول شناخته شدهی معماری را به وضوح میتوان در آن مشاهده کرد. از آن پس، پیانو در راستای همین تلاش فرصت طراحی پروژه های با عملکردها، بسترها و مقیاس های مختلف را بدست آورد و پیشرفتی مداوم و بی وقفه را به نمایش گذاشت.

او در خانواده ای متولد شد که حرفه اصلی بیشترشان ساختمان سازی بود؛ «پدربزرگ، پدر، عمو ها و یک برادر او پیمانکار بودند، اصولاً او هم باید همین راه را در پیش می گرفت اما برغم میل پدرش، معماری را به عنوان حرفه خود انتخاب کرد، اما هرگز نتوانست از ریشه های خانوادگی خود و وابستگی به مسایل اجرایی ساختمان سازی دل بکند. شاید به همین دلیل نام شرکت او «کارگاه ساختمانی رنزو پیانو» است.

پس از فارغ التحصیلی از دانشکده معماری دانشگاه پلی تکنیک میلان، مدتی با پدرش، سپس با چند تن از معماران نامی آن عصر همکاری کرد و همواره پرونلسکی را به عنوان الگویی آرمانی ستایش و تحسین می کرد.

بازسازی و نوسازی فضاهای شهری

کارگاه محله ای در شهر اوترانتو
پروژه بازسازی جزیره بورانو، ونیز
طرح باز زنده سازی اسکله قدیمی جنوا
تغییر کاربری مجموعه شلو برگر در منطقه مونروژ، پاریس
طرح بازسازی بندر قدیمی جنوا
تغییر کاربری کارخانه لینگوتو در تورین
بازسازی و احیای باروی قدیمی و مرکز شهر رودس
بازسازی و احیای مرکز تاریخی شهر والتا، مالتا
باززنده سازی محله ساسی در ماتدا
بازسازی پوسترامر پلاتز در برلین
11. طرح جامع منطقه ایل سگو، بولوفی برانکور، پاریس
تغییر کاربری نیروگاه ساحلی به سایت جدیدی برای گالری تات، لندن
تالار نیکولا پاگافینی در پارما

فضاهای فرهنگی

سیستم های پیوسته سازه ای: پاویونی برای چهاردهیمن نمایشگاه دو سالانه میلان
پاویون صنعت ایتالیا در نمایشگاه اوساکا
مرکز هنر و فرهنگ ژرژ پومپیدو، پاریس
موسسه پژوهش های کاربردی موسیقی و آکوستیک (IRCAM) مرکز پوپیدو پاریس
موزه منیل در هوستون
پاویون مسافرتی ای، بی، ام
تالار اپرای پرومتو در ونیز و میلان
طرح بهسازی شهر باستانی پرمپنی
مرکز ملی علوم و فنون نمو، آمستردام
نمایشگاه هنر روسیه 1830 تا 1970، مرکز نمایشگاهی لینگوتو
پاویون سی تا مبلی در هوستون
مرکز فرهنگی ژان ماریا پتژ پائو، نومئا، نیوکالدونیا
مرکز پومپیدو، بازسازی آتلیه برانکوزی در پاریس
مجموعه پارک موسیقی در رم
موزه بنیاد بیلر در ویهن، باسله
تئاتر و کازینوی پوتسدامر پلاتز، برلین

فضاهای کار

کارخانه سیار استخراج سولفور در پومزیا، رم
ساختمان اداری در نوبرات، کومو
ساختمان اداری در مونتکیو، ویچنتسا
دفتر مرکزی جدید برای صنایع ساردو در کالیاری
موسسه تحقیقاتی فلزات سبک در نوارا
مرکز مطالعات اشعه سینکروترون در گرنوبل
کارخانه تامسون در سان کوانتین، پاریس
دفتر کارگاه ساختمانی رنزو پیانو، پونتا ناوه، جنوا
مرکز طراحی مرسدس بنز در سینرلفینگن، اشتوتگارت
برج اداری بیس، دفتر مرکزی شرکت دایملر کرایسلر، میدان پوتسدامر، ببرلین
دفتر مرکز بانک پوپالاردی لودی
مجموعه اورورا، برج اداری و بلوک های آپارتمانی، سیدنی
دفتر مرکزی شرکت مخابرات KPN، روتردام
برج اداری B1، میدان پوتسدامر، برلین

فضاهای همگانی

میدان استاندارد بیمارستان، واشینگتون
مجتمع ورزشی راونا، راونا
مجتمع نمایشگاه بین المللی لیون، لیون
استادیوم سان نیکولا، باری
مرکز خرید بارسی 2، پاریس
کلیسای زیارتی پادره پیو در سان جووانی، روتوندو، خودجا
سینما و تئاتر ایماکس، پوتسدامر، برلین
مجموعه چند منظوره در سایتاما، توکیو
مجموعه مسکونی هرمیس، توکیو
فضاهای مسکونی
خانه ای با پلان آزاد، گارون، آلساندریا
خانه تک خانواری، کوساگو، میلانو
خانه ای ییلاقی در سان لوکا، آلساندریا
سیستم سازه ای صنعتی برای خانه سازی در کورسیانو، پروجا
پروژه مسکونی در رود موا، پاریس
مجموعه مسکونی دایملر کرایسلر، پاریس
فضاهای تردد
کشتی کراون پرانسس، مانفا لکوی، گوریزیا
پایانه مسافربری فرودگاه بین المللی کاتسای اوساکا
پل ارتباطی مجمع الجزایر اوشیبوکا، کوماماتو
تونل باد کارخانه فراری، مارانلو، مودنا

سخنرانی در مراسم جایزه پریتزگر

کاخ سفید، هفدهم ژوئن 1998

جناب آقای رییس جمهور، خانم کلینتون، خانم و آقای پریتزگر

دریافت جایزه پریتزگر سال 1998 به طور حتم برای من افتخار بزرگی است. نخست مایلم سپاس قبلی خود را از اعضای محترم هیات داوران بیان کنم چرا که آنان درهای عظیم معبد پیروزی را به روی افرادی چون من که همواره پشت در ایستاده بودم، گشودند. بسیار خوشحال و مفتخرم که معمار برگزیده سال انتخاب شده ام. این انتخاب به چه معناست؟ آیا مثل انتخاب پرفروش ترین محصول سال، مد فصل یا آهنگ پرطرفدار ماه است که پس از گذشت مدتی از یاد می رود؟

…

پروژه بازسازی جزیره بورانو، و نیز طراحی 1980

جزیره بورانو که قرار گرفته در قلب مرداب های ونیز، خاطرات و ماجراهای فراوانی در خود نهفته دارد اما با گذشت زمان و تغییر نسل، این منطقه رو به زوال و فراموشی است البته این جریان در شهر ونیز هم اتفاق افتاده است. این وضعیت فرصتی بوجود آورد تا بار دیگر فعالیتهای محلهای اوترانتو در محیطی متفاوت انجام شود. مفهوم اصلی فعالیت های باززنده سازی و احیا این است که برخی روش های مداخله در ساختــار و بافت شهری مورد بازاندیشی قرار بگیرد و با استــفاده از فن آوری و شیوه های جدید ضمن دست یابی به بیشترین کارایی در فضا ها و محیط های موجود، روش ها و فنون سنتی ساختمان سازی نیز ـ که اکنون در حال فراموشی هستند ـ دوباره احیا شود. قبل از شروع اقدامات اصلی بازسازی، تیم مستقر در کارگاه تلاش کرد تا به شیوه نو با مردم محل تبادل فرهنگی برقرار کند و موضوع اهمیت دادن و توجه به باززنده سازی فضاهای شهری و تاریخی در ذهن آنها بیدار کند البته نتایج خوبی هم به دست آمد و بسیاری از مردم به بازسازی و حفظ این محیط ها برای نسل آینده ترغیب شوند.

مرکز فرهنگی ژان ماریا تیژ بائو، نومئا، نیو کالدونیا

طرح 1991، ساخت 8-1993 از فاصله دور و از میان صنوبرهای بلند احاطه کننده ساحل، در نگاهی اجمالی، دهکده را به خوبی می توان دید. این منظره، در ترکیب با فعالیت های ساختمان سازی دهکده، انگیزه لازم برای ساخت مجموعه ای جدید را بوجود می آورد. با نزدیک شدن به این منطقه، چوب های مایل به قرمز و سازه سبدی شکل ساختمان ها در ترکیبی جادویی از وضعیتی به ظاهر باستانی و کهن با هندسه ابتدایی و ساده اش آشکار می شود و فرم های آن در عین کهن بودن، کاملاً معاصر و به روز به نظر می رسند.

شبکه ای تنیده با بافتی ظریف، پوستــه خارجی ساختمان ها را تشکیـــل می دهد و با ارتعاش هایی متغیر که در قسمت های مختلف متفاوت است، پوسته خارجی ساختمان را پویاتر می کند.

این شبکه در اطراف تراکم کمتری دارد و با نزدیک شدن به مرکز، حجم ها فشرده تر می شود. همین شبکه، در پوسته داخلی ساختمان، علاوه بر ایجاد سایبان و کرکره در برابر نور خورشید، کنترل میزان شفافیت فضاهای داخلی را میسر می کند. تعدادی نور گیر و دریچه تنظیمی در سقف مجموعه به تاثیر همرفت حرارتی بین دو پوستــه کمک می کند. شمالی بودن این قسمت ساختمان ها باعث می شود جریان هوا از طریق کانال ها و مجراهای بین دو پوسته داخلی و خارجی ساختمان تسریع شود و در سمت دیگر، سطح شیب دار سقف قرار گرفته که فضای داخلی ساختمان ها را تعریف می کند. فرم نهایی ساختمان، پس از فرمی اولیه، چندین مرحله بررسی شده و تغییر یافته است. فرم نهایی نیز در تونل های باد آزمایش شده تا بتواند در برابر شرایط محلی منطقه از جمله بادها و تندبادهای قوی سازگاری لازم را بدست آورد. همه این ساختمان ها مشرف یه حاشیه آب هستند و در امتداد یک خط منحنی با نظم هندسی خاص چیده شده اند. سازماندهی کلی مجموعه بر تجارب مختلف معمار از فضاهای فرهنگی و الگوهای رفتاری این منطقه در برابر چنین فعالیت هایی معطوف است.

مجموعه «پارک موسیقی» در رم

برنده شدن پروژه تالار بزرگ رم در مسابقه ای بین المللی و واگذار شدن اجرای آن به کارگاه ساختمانی رنزو پیانو، پاسخی است به نیازهای گسترده شهر برای فضاها و تسهیلات لازم در جهت پیشرفت و توسعه موسیقی کلاسیک. در طرح پیشنهادی با هوشیاری و آگاهی تمام، طرح پیشنهادی شورای شهر را کنار گذاشته و به جای آن، سه سالن جداگانه با ظرفیت های مختلف در محدوده پارک طراحی شد که این سه سالن، اطراف آمفی تئاتری روباز به مثابه مرکز فیزیکی مجموعه، چیده شده است. فرم سالن ها، از تعدادی منحنی هندسی تبعیت می کند که با توجه به ویژگی های صوتی سازه های موسیقی مربوط به هر سالن انتخاب شده است. کیفیت فضایی هر کدام از این احجام ـ که با سطوحی پوسته ای پوشیده شده ـ تابع نوع موسیقی و اجراهایی است که در آن فضا پیش بینی شده؛ مدل سازی داخلی فضا نیز بر اساس کیفیت انعکاس صدا در احجام و سطوح مختلف طراحی شده است. از آنجا که ویژگی های آکوستیک فضاهای داخلی همگی متاثر از نوع سازها و کیفیت صوتی آنها است و با توجه به اینکه در سه سالن برنامه های موسیقی متفاوت اجرا می شود، بنابراین طرح آکوستیک سه سالن نیز با یکدیگر متفاوت است. سالن کوچک با 750 نفر گنجایش، پانل های آکوستیــکی انعطاف پذیری در سقف و دیوارها دارد که می تــوان با جابجا کردن و تغییر اندازه شان، ویژگی های آکوستیک سالن را تغییر داد. سالن متوسط با 1200 نفر گنجایش صحنه متحرک و سقف تنظیمی دارد و در سالن بزرگ که تا 2800 نفر ظرفیت دارد، صحنه ارکستر در وسط سالن قرار دارد و جایگاه تماشاگران به صورت ردیفی اطراف آن طراحی شده است.

دفتر مرکزی شرکت مخابراتی KPN روتردام

طراحی 1997، ساخت 2000- 1998 در این برج، شکل مخروطی ستون فلزی حائل که از سطح میدان شروع شده، تضاد قوی با نمای مایل ساختمان که مانند یک پنجره صاف و درخشان است، ایجاد می کند. گویی برای نمایش پیام رنگارنگ خود به شهر از زمین بلند شده است.

برج اداری B1، میدان پوتسدامر پلاتز برلین

طراحی 1992، ساخت 2000- 1997

روبروی بلوکی که با برج دبیس، یعنی دفتر مرکزی شرکت دایملر کرایسلر شروع می شود، برج B1 لبه شمــالی فعالیت های بازسازی میدان پوتســـدامر را شکل می دهد. روند شفاف سازی و سبک سازی سطح ساختمان از طریق به کارگیری شیشه هایی که مانند تیغه به سمت بالا امتداد یافته اند، به طور کامل مشهود است و لبه همین نما راه دسترسی از شمال به بلوار جدید منتهی به میدان مارلین را نشان می دهد. در سمت دیگر جاده، برجی که کولهاف طراحی کرده، با حضور سبک و شفاف برج پیانو در تضاد است؛ چون برج طراحی شده توسط کولهاف برجی است صلب با نمای پوشیده از آجر تیره رنگ که پنجره ها به طور منظم آنرا قطع می کنند. از طرفی، این ساختمان در تلاقی دو شریان جدید قرار دارد که محل تقاطع آنها قطعه زمینی سه گوش ایجاد کرده است.

کلیسای زیارتی پادره پیو در سان جووانی، روتوندو فودجا

طراحی 1991، شروع ساخت 1995 در حال ساخت

قوس های سنگی بزرگ که سقف اصلی تالار را نگه داشته با منظره غیر منتظره از جاده ای که به معبد کاپوچین منتهی می شود قابل روئیت هستند. مشخصه اصلی این جاده پشت بندهایی سنگی است که حایلی برای دیوارهای سنگی کلیسا است. در کنار این دیوار رواقی طولانی قرار دارد که مسیر تشریفاتی کلیسا را پوشش می دهد. در این مسیر افراد معتقد به تدریج به صحن اصلی کلیسا نزدیک می شوند که آن هم به فضایی مثلثی شکل در بالای شیب منتهی می شود. در پشت این فضا سالن جدید کلیسا قرار دارد که از میان عناصر منحنی شکل سقف نمایشگاه قابل روئیت است. سقف گنبدی شکل مجموعه نیز از خرپاهای آلومنیومی تشکیل شده که علاوه بر ایجاد فرم خاص مجموعه عمق فضای داخلی را نیز افزایش می دهد. تمام زمین های شیب دار اطراف پوشیده از گیاه است که به طور طبیعی کلیسا را به معبد متصل می کند. این کلیسا که در مراحل ساخت همچون کلیسایی عظیم و متروک در میان پوشش گیاهی سرسبز و آسمان آبی، سر به فلک کشیده است پس از تکمیل قادر خواهد بود با جنگل انبوه و فضای سبز اطراف به راحتی رابطه ای دوسویه و شفاف برقرار کند. فرم هندسی این مجموعه متشکل از اجزای شعاعی متنوع است که حول یک هسته مرکزی چیده شده اند. این هسته مرکزی که فضای محراب کلیسا را به وجود آورده در سایه همگرایی عناصر شعاعی، فضایی با بار معنوی خاص به وجود آورده است.

تکیه گاه های قوسی، با بتن پیش تنیده ساخته شده اند و وسط آنها با سنگ های بادبر و منظم که همگی با دقت خاصی برش داده شده اند، پوشیده شده است. تعدادی کابل فولادی به عنوان مکمل برای افزایش ایستایی مجموعه به کار رفته است. سازه ایی فولادی نیز به عنوان سازه تقویتی به این قوس ها متصل شده است. شاید بتوان گفت مهمترین ویژگی این مجموعه استفاده آگاهانه از سنگ محلی است که در آستانه هزاره جدید، هنوز به خوبی قادر است احساسات لازم برای یک فضای روحانی و معنوی را برانگیزد.

فهرست مطالب
بازسازی و نوسازی فضاهای فرسوده 1
تحلیل آثار، اندیشه ها و دیدگاه های رنزو پیانو 3
بازسازی و نوسازی فضاهای شهری 5
فضاهای فرهنگی 6
فضاهای کار 7
فضاهای همگانی 7
سخنرانی در مراسم جایزه پریتزگر 9
پروژه بازسازی جزیره بورانو، و نیز طراحی 1980 10
مرکز فرهنگی ژان ماریا تیژ بائو، نومئا، نیو کالدونیا 14
مجموعه «پارک موسیقی» در رم 16
دفتر مرکزی شرکت مخابراتی KPN روتردام 21
برج اداری B1، میدان پوتسدامر پلاتز برلین 22
کلیسای زیارتی پادره پیو در سان جووانی، روتوندو فودجا 24

مقاله فوق دارای صفحه مشخصات، شکل، فهرست مطالب و 24 صفحه متن (در قالب word ) با رعایت کامل صفحه بندی می باشد. همچنین فونت های کار شده برای متن مقاله B Nazanin(14) و برای تیترهای داخل مقاله B Titr می باشند.

قیمت این مقاله 2200 تومان می باشد، جهت پرداخت و دریافت کامل متن مقاله روی تصویر زیر کلیک کنید

همچنین ببینید – مشاهده مقالات عمران

نوشته شده در 23 مرداد 1400