«مشاهیر»
| ردیف | موضوع | نوع فایل | صفحات | کیفیت متن (5-1) | قیمت (تومان) |
| 1 | جلال آل احمد |  | 17 |  | 3000 |
| 2 | تیمور لنگ | | 18 | | 1900 |
| 3 | آلبرت انیشتین |  | متن باز | | رایگان |
| 4 | ابوالعلا | | متن باز | | رایگان |
| 5 | زندگینامه شهید آیت الله بهشتی | | 17 | | 2100 |
| 6 | زندگینامه سیمین دانشور | | 20 | | 1900 |
| 7 | سهراب سپهری | | متن باز | | رایگان |
| 8 | خوارزمی | | 20 | | 1900 |
| 9 | زندگینامه مطهری | | متن باز | | رایگان |
| 10 | ویژگیهای شعر حافظ | | 33 | | 2800 |
| 11 | زندگینامه محمدعلی جمال زاده | | متن باز | | رایگان |
| 12 | تفاوت دیدگاه شاعران از عشق | | 32 | | 5200 |
سرگذشت جلال، سند زنده پويايي، جسارت و ستيهندگي روشنفكري اصيل در ايران است. جلال مدارج حزب توده را طي كرد تا سرانجام به در بسته اي رسيد كه پشت آن، صداي راديوي مسكو بلند بود و به همين دليل از حزب توده روي گرداند. در نهضت ملي شدن صنعت نفت نيز وجود افراد و جريانهاي مشكوك و نيز شائبه ي قدرت، باعث روي گرداني او از سياست و سياسيكاري شد. به قبله هاي غرب و شرق- اروپا، آمريكا، اسرائيل، و شوروي ـ سفركرد و از هر كدام خوشه اي چيد.
در این تحقیق بخشی از کارها و همچنین چهره تیمور، سردسته نابکاران و پاره ای از اعمال جنایتکارانه او بیرون کشیده شده است. و این که عامل قدرت، در مجموعه خود و در راس آن مردی مثل تیمور، به صورت یک ماشین جهنمی کشتار مردم و چپاول بروز می کند، و چه انسانهای بی گناه و معصوم و چه سرهای آزاده و اندیشمند و چه قلب های پر آرزویی که زیر چرخهای این ماشین دوزخی له می شوند.
آلبرت انيشتين كه انقلاب و تحولي عظيم و بزرگ در علم فيزيك بوجود آورد در سال ۱۸۷۹در شهر اولم آلمان به دنيا آمد. دوران كودكي را در مونيخ گذرانيد ؛ و در همين شهر بود كه يك روز پدرش براي او قطب نمائي آورد. موقعي كه عقربه قطب نما بحركت در آمدو به طرف شمال گرائيد آلبرت چنان به هيجان آمد كه ديگر براي او قطب نما يك بازيچه نبود بلكه معجزه مي نمود.
ابوالعلا نخستین شاعر متافیزیک سرای میراث شعری ماست، چرا که شیفته بازگشت به آغوش مادر ـ زمین است، شیفته مطلق است، و زمان و مرگ و فنا و ابدیت …. او شاعری متافیزیک سرای است، نه شاعری فیلسوف، اندیشه متافیزیکی در جهان به تامل می پردازد، اما فلسفه از تامل فراتر می رود، زیرا روش و نظامی برای جهان اندیشی به همراه دارد.
5) زندگینامه شهید آیت الله بهشتی
زنگ پرورشی بود و دبیر گفتند: هر کس یکی از بزرگان را موضوع تحقیق خود قرار دهد. و ما هم تصمیم گرفتیم به پاس خون شهیدان، تحقیقی مفصل از شخصیت علمی و عملی شهید مظلوم بهشتی انجام دهیم و سرانجام پس از مشکلات فراوان این طرح را انجام دادیم. اما باید متذکر بود که شخصیت بارز و مبارز شهید مظلوم دکتر بهشتی را نمی توان در یک یادواره محدود بیان کرد، گر چه هر قدر جامع باشد.
در میان ملتهای مختلف قدیم جهان، کمتر ملتی مانند ایران، دارای سابقه ادبی و آثار زیبا و گویا به زبانهای مختلف بومی و با لهجه و شیرین وجود دارد.
اندک ملتی مانند ایران دارای سابقه کاوش در مسایل علمی وادبی و آثار مختلف جامع و هنری فرهنگی وجود دارد که از قدیمی ترین آثار تا جدیدترین آنها نشانه های روح بخش و دل انگیز ادبی علمی و عرفانی را در همه جا پرتو اندیشه های ناب از آن به خوبی هویدا است.
(سهراب سپهری در ۱۵ مهر ماه ۱۳۰۷ در شهرستان کاشان متولد شد، پس از پایان تحصیلات دوره ابتدایی و متوسطه به دانش سرای مقدماتی تهران رفت و در خرداد ماه ۱۳۲۴ دوره دو ساله این دانش سرا را به پایان رساند در سال ۱۳۲۵ با استخدام اداره آموزش و پرورش کاشان در آمد و در همین سال نخستین شعرش را بنام بیمار در ماهنامه جهان نو منتشر شد در سال ۱۳۲۷ از آموزش و پرورش استعفاء داد و در امتحانات ششم ادبی شرکت و دیپلم ادبی گرفت و مهرماه همان سال در دانشکده هنرهای زیبای تهران به تحصیل پرداخت در همین سال در شرکت نفت استخدام شد و پس از یکسال استعفاء داد.
گویند قبل از اینکه محمد بن موسی خوارزمی در دارالحکمه مستقر شود او را به سرزمین هند فرستادند تا حساب هندی را بیاموزد خوارزمی پس از بازگشت از هند دو اثر «حساب الهند» و دیگری «الجبر و المقابله» را نگاشت. وی نتایجی را که یونانیان و هندیان بدست آورده بودند را تلفیق کرد و بدین ترتیب سبب انتقال مجموعه‌ای از معلومات جبری حسابی شد که در ریاضیات قرون وسطی تاثیر عمیقی گذاشت.
خوارزمی در دربار مامون عباسی بسیار مورد توجه قرار داشته، وی بزرگترین ریاضیدان دربار و از منجمین و مشاورین رصدهای بیت‌الحکمه عباسی به حساب می‌آمده. گویند مامون بخش‌های مربوط به هند را بدو واگذار کرده بود که این نشان از آشنایی وی به علوم و سرزمین‌های هند دارد. وی همچنین مسئول تهیه اطلسی از نقشه‌های آسمان و زمین بود. شاید وی از جمله کسانی بوده که در اندازه گیری طول نصف النهار کره زمین در دشت سنجار شرکت داشته است.
واثق خلیفه از قراری که ابن خردادبه حکایت می‌کند تحت تأثیر ذوق کنجکاوی، محمد بن موسی خوارزمی منجم را با عده‌ای به بیزانس فرستاد تا دربارة محل غاری که می‌گویند اصحاب کهف در آنجا مدفون شده‌اند تحقیق کند.
مدتهاست، بحران فزاینده ای در زمینه های مختلف به خصوص آموزش و پرورش گریبانگیر دوران معاصر شده است. این بحران در همه کشورها، چه کشورهای عقب نگه داشته شده و چه آنها که خود را پیشرفته به حساب می آورند، با تفاوت های صوری اندک و با ماهیتی یکسان، بروز کرده است.
از طرفی جهش کمی و سرسام آور تقاضا برای آموزش، نایابی شدید وسایل و لوزام، عدم تطابق آموزش با نیازهای جامعه، و بی تحرکی و لختی دستگاه های آموزشی نسبت به دگرگونی بنیادی خود همچون طوفانهای مهیبی پیکر نظامهای اجتماعی را به لرزه درآورده اند، و از طرف دیگر تکنولوژی آموزشی، «فراسوی آزادی و حرمت» همه ارزش ها و تقدسها را بی اعتبار کرده است. تا آنجا که مقام معلم در حد یک ابزار انتقال معلومات سقوط کرده و منجلاب عفن مال اندوزی، شهوت پرستی و استیلاجویی دست پروردگان نظامهای آموزشی منحط را در کام مرگبار خود کشانده است.
من که بچه بودم در حدود سالهای 1314 و 1315 در خراسان زندگی می کردم. افرادی که اگر یادشان بیاید خصوصاً در منطقه خراسان بعد از آن قضایا بوده باشند، می دانند که در تمام خراسان دو یا سه معمم بیشتر پیدا نمی شد. پیرمردهای 80 ساله و ملاهای 60 و 70 ساله، مجتهدها و مدرس ها، مکلا شده بوده بودند. در مدرسه ها بسته شده بود و تقریباً درِ مسجدها به یک معنی بسته بود و هیچ کس به ظاهر باور نمی کرد دین و مذهب دوباره زنده شود؛ در آن هنگام 15-16 ساله بودم، درباره هر چیزی فکر می کردم و راضی نمی شدم الا تحصیل علوم دینی.
آن وقتها فکر نمی کردم که با این اوضاع و احوال این چه فکری است. پانزده ساله بودم که به مشهد رفتم. بعد دوباره به محل خودمان برگشتم. در آنجا هم وضع سختتر از جاهای دیگر بود. پدرم که روحانی و پیرمرد 70-80 ساله بود، او را به زور کشیدند و بردند و مکلایش کردند. او هم از پشت بام برگشت و چون لباس به تن می کرد از خانه بیرون نمی آمد. اما من پا را در یک کفش کرده بودم که باید به قم بروم. در آن وقت قم مختصر طلبه ای داشت، حدود 400 نفر بودند.
مادر ما اصرار داشت که به قم نروم، چون فکرهایی داشت و می خواست ما را نگه دارد. لذای دائی ما را که خود اهل علم بود و 10-12 سال از من بزرگتر بود مامور کرد تا ما را از رفتن منصرف کند. او در سفری که با هم می رفتیم هر چه می گفت من جواب منفی می دادم و یک دلیل برای حق بودن اسلام همین است. لباس های پیرمردهای 60-70 ساله را قیچی می کنند و مکلایشان کرده اند و بچه ای 15 ساله، اصرار داشت که به علوم دینی بپردازد.
استاد مطهری، نه تنها در حوزه و دانشگاه معلم بزرگی بود بلکه قبل از آن، در خانواده، همسر و فرزندانش او را بسان مقتدایی مهربان و روشنگر پذیرفته بودند. این را می توان از گفته های پرسوز همسرش و نیز از گزیده دو نامه که به فرزندانش نگاشته است، به خوبی دریافت.
خواجه شمس الدین محمد بن بهاءالدّین حافظ شیرازی (حدود ۷۲۷ – ۷۹۲ هجری قمری)، شاعر بزرگ سده هشتم ایران و یکی از سخنوران نامی جهان است. بیشتر شعرهای او غزل هستند.
از زندگی حافظ اطلاع چندانی در دست نیست، و در اشعار او که می‌تواند یگانه منبع موثّق زندگی او باشد اشارات اندکی از زندگی شخصی و خصوصی او یافت می‌شود. آنچه از فحوای تذکره‌ها بدست می‌آید بیشتر افسانه‌هایی است که از این شخصیّت در ذهن عوام ساخته و پرداخته شده است.
با این همه آنچه با تکیه به اشارات دیوان او و برخی منابع معتبر قابل بیان است آن است که او در خانواده‌ای از نظر مالی در حد متوسط جامعه زمان خویش متولد شده است.( با این حساب که کسب علم و دانش در آن زمان اصولاً مربوط به خانواده‌های مرفه و بعضاً متوسط جامعه بوده است.) در نوجوانی قرآن را با چهارده روایت آن از بر کرده و از همین رو به حافظ ملقب گشته است.
یکی از مهم‌ترین شاخصه‌های سبک حافظ، استقلال ابیات و نبودِ «وحدت هنریِ» اشعار است. حتی تصور بر این است که نظم متنوعِ ابیات به یکنواختی اولیه تقلیل یافته‌است و هیچ وحدتِ حقیقی در این غزل‌ها وجود ندارد. شاید حافظ پس از ناکامی در بهبود استوارِ هرگونه موضوعی، به پریشانی متمایل شده باشد. این موضوع، گفتمانی قدیمی است؛ چنان که بنابر داستانی که پس از زمان خواندمیر منتشر شد، فرضیه‌ای هست که شاه شجاع نیز چنین انتقادی داشته‌است.
استدلال‌هایی توسط آرتور آربری ارائه شده مبنی بر این که وحدت واقعی شعر حافظ موضوعی یا نمایشی در معنای کلاسیک غربی نیست، بلکه در بافتِ ظریفِ تصویرسازی و کنایه زدن به یک یا چند مفهومِ مرکزی نهفته است. آربری عقیده داشت که پس از تکامل قابلیت‌های هنری ساختار متعارف غزل — به‌ویژه در غزل سعدی — حافظ بر آن شد تا مفهوم تازه‌ای از غزل بیابد و «روشی موضوعی» آفرید؛ این‌گونه که در هر غزلی تعداد محدودی از مجموعه موضوعاتی را برمی‌گزیند که این موضوعات بسیار محدود و تا اندازهٔ زیادی قراردادی‌اند. این استدلال‌ها را یان ریپکا، ویکنز، رِدِر، مایکل هیلمن و دیگران رد کردند.
برخی مانند سیروس شمیسا و بهاءالدین خرمشاهی بین ابیات رابطه‌ای قائلند که گاه چنان ظریف است که به‌سختی کشف می‌شود. خرمشاهی نوآوری اصلی حافظ را در تک‌بیت‌های مستقل و خوش‌مضمون او دانسته‌است؛ به اعتقاد وی، استقلالی که حافظ از این راه به غزل داده به میزان زیادی از ساختار سوره‌های قرآن تأثیر گرفته‌است. فِرِدْریش فایْت نیز معتقد بود در هر غزل از حافظ اندیشه‌ای هست که معانی عاشقانه، عارفانه و می‌پرستانه را به یک سو هدایت می‌کند؛ اگرچه در بسیاری از مواقع، چون نسخه‌برداران ترتیب بیت‌ها را بر هم زده‌اند، دریافتن این اندیشه به آسانی میسر نیست.
11) زندگینامه محمدعلی جمال زاده
سيد محمد علي جمال زاده فرزند سيد جمال الدين واعظ در سال ۱۲۷۰ در اصفهان متولد شد. پس از اتمام تحصيلات مقدماتي به بيروت رفت و در سال ۱۹۱۵ به دعوت انجمن مليون ايران براي مبارزه عليه روس و انگلستان عازم برلن شد. بعد از پراكنده شدن جمع مليون ، مدتي در برلن ماند و از آنجا به ژنو رفت و در دفتر بين اللملي كار ، در ژنو شروع به فعاليت كرد. وي در دوران جنگ جهاني دوم در ژنو منزوي شد و دل به به خواندن و نوشتن مقالات و داستان هاي خود خوش كرد.
جمالزاده در عهد زمامداري رضاشاه تقريبا خاموشي گزيد ولي در مواردي نيزكارهايي همچون نشر « مجله علم و هنر » را در ژنو به انجام رساند. با فرارسيدن شهريور ۱۳۲۰ حيات ادبي او شروع شد و چند داستان در تهران از او به چاپ رسيد كه مهمترين آن « يكي بود يكي نبود » با سبكي خاص ، نگاه ها را به سو ي آثار او معطوف ساخت. جمال زاده تا پايان زندگي در ژنو به سر برد و سرانجام در سال ۱۳۷۶ دار فاني را وداع گفت.
پدر وي سيد جمال الدين واعظ اصفهاني (در اصل همداني) از سادات جبل عامل (صدر) بود. جمالزاده در مورد نسب و كينه خود چنين مي گويد: « پدر پدر من، يعني پدر بزرگ من،اسمش سيد عيسي صدر بود. در شهر همدان ملا بود شاه عباس صفوي اينها را از (جبل عامل) آورده بود به ايران.» از سوي مادر نيز نسبش به اصفهان مي رسد.
جمالزاده الفبا را در سن چهار سالگي نزد زن دايي اش آمنه بيگم كه زن مؤمن و با سوادي در اصفهان بود قرار گرفت.با فراگيري الفبا ابجد و هوز در محله نوبه مكتب ملا محمد تقي (ملا قم تقي) كه در يكي از بالاخانه هاي مسجد سيد در محله بيد آباد واقع بود سپرد. جمالزاده مجددا“ از اين مكتب به مكتب ديگري كه در يكي از بالاخانه هاي مسجد عليقلي آقا در (محله ميرزاها) در نزديك قبرستان (آب پخشان) رفت و نزد آخوندي بنام ملاطاهر فراگيري خواندن و نوشتن پرداخت.
اما وي در اين مكتب نيز ماندگار نشد،مادرش اين بار او را در راستاي بازار بيدآباد نزد ميرزا حسن صحاف كسي كه كتاب هاي پدرش را صحافي مي نمود به شاگردي گذاشت، جمالزاده در نزد اين شخص هم شاگردي مي نمود و هم درس مي خواند،او مي گويد: تازه آنجا معني خواندن و نوشتن را تا حدي فهميدم و كم و بيش دستگيرم شد كه منظور از ياد گرفتن اين علامت هاي كج و معوج كه به نام حروف و حركات چون كرم هاي زيانكاري از اين دوره كودكي مغز و ريشه عمر اطفال معصوم مي افتند و تا دم مرگ شيره جانشان را مي مكند چيست.»
علی دهباشی ، مدیر مسوول و سردبیر مجله ی بخارا و پژوهشگر فرهنگ و ادبیات معاصر ایران است. ایشان با جمال زاده مراوداتی داشته و بر چاپ آثار مرحوم جمال زاده نظارت کرده است. آقای دهباشی در سال ۱۳۷۷ کتابی درباره ی بزرگداشت جمال زاده به چاپ رساند که دربردارنده ی مجموعه ای از مقالات بود. او در پاسخ اینکه “کدام یک از وجوه جمال زاده را برجسته تر می دانید” گفت:
ـ نخستین داستان نویس مدرن ایران است و به علت عمر طولانی و ارتباط فرهنگی پیوسته با ایران، همواره حضور زنده ای در ایران داشت. بسیاری از نویسندگان از ایران مهاجرت کردند و ارتباط آنها با ایران قطع شد ولی جمال زاده هرگز تا پایان عمر این ارتباط را قطع نکرد و یکی از مجاری ارتباطش با ایران نامه نگاری بود. وی بدون توجه به این که چه کسی به او نامه می نویسد هر پرسشی را پاسخ می گفت و هر کتابی را می فرستادند می خواند و سعی می کرد این ارتباط را برقرار نگه دارد.
بسیاری از مخاطبانش او را هرگز ندیدند؛ به علت اینکه او در ژنو زندگی می کرد. بدون تردید جمال زاده آغازگر داستان نویسی جدید ایران بود ، ولی دیگر در زمینه ی داستان نویسی کارش را ادامه نداد و وارد حوزه های دیگری شد از جمله پژوهش های فرهنگی در زمینه ی تاریخ ایران ، ادبیات ایران و مسایل گوناگونی که به نوعی با ایران در پیوند بود. نمونه ی این پژوهش ها را در نوشته ی درخشان او تحت عنوان گنج شایگان می بینیم که اثری است تحقیقی درباره ی مسایل اقتصادی ایران و از منابع مهم به شمار می رود.
12) تفاوت دیدگاه شاعران از عشق
عشق نوعی احساس عمیق و عاطفه در مورد دیگران یا جذابیت بی انتها برای دیگران است در واقع عشق را می توان یک احساس ژرف و غیر قابل توصیف انسانی دانست که فرد آن را در یک رابطه دو طرفه با دیگری تقسیم می کند. با این وجود کلمه عشق در شرایط مختلف معانی مختلفی را بازگو می کند. علاوه بر عشق رمانتیک که آمیخته ای ازا حساسات و میل جنسی است، انواع دیگر عشق مانند عشق عرفانی، عشق افلاطونی، عشق مذهبی، عشق به خانواده را نیز می توان متصور شد، در واقع این کلمه را می توان در مورد علاقه به هر چیز دوست داشتنی و فرح بخش مانند فعالیت های مختلف و انواع غذا به کار برد.
ریشه عشق را از عشقه دانسته اند عشقه نام گیاهی است که در زبان فارسی به آن پیچک می گویند این گیاه به دور گیاهان می پیچد و آن ها را زرد و خشک می کند عشق نیز بی وجود عاشق چنین می کند.
غم ها در این حال و هوا، معادل کلمه عشق است و گاهی نیز با کلمه درد در یک ردیف قرار می گیرد. عشق بار عظیم امانتی است که انسان تحمل آن را بر جان شیفته خود پذیرفته است. عشق بخششی ازلی است که حافظ در آن زمان که دیگران قرعه قسمت بر عیش زده اند او غم عشق را برگزیده است.