رابطه شوخ طبعی با سلامت روان دانشجویان رشته روانشناسی

«رابطه شوخ طبعی با سلامت روان دانشجویان رشته روانشناسی»

مقدمه

با توجه به توسعه زندگی ماشینی و بالا رفتن فشار روانی بر افراد و توجه به مشکلات و مسائل در زندگی، خندیدن و شاد بودن کمی دشوار است اما باید توجه کرد که مهارت خندیدن به عنوان مهارتهای مقابله است که اگر افراد به آن مجهز شوند (برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!) برای مقابله با استرس و مشکلات جورواجور زندگی قدرتمند می شوند. روانشناسان شوخ طبعی را به عنوان یکی از مکانیزمهای دفاعی معرفی می کند انسان به واسطه شوخ طبعی از استرس ها و هیجانات و تکان ها که سلامت را خطر می اندازد دفاع می کند.

شوخ طبعی موجب می گردد بر حالات روحی روزانه خویش کنترل بیشتری داشته باشیم و بر فشار مبارزه با سرطان غلبه کنیم این ویژگی حتی در ایام سخت و ناگوار هم باعث می شود خوشبین و مسرور باشیم این ح(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)ثبت کمک می کند انعطاف پذیری لازم برای رویارویی با مشکلات بعدی که بر سر راه قرار خواهدگرفت داشته باشیم. شوخ طبعی و خنده ابزارهایی هستند برای از بین بردن خشم و اضطراب در بدترین روزهای زندگی.

خنده موجب کاهش تنش در ماهیچه ها می شود به طور کلی روانشناسان از مدتها قبل به این نتیجه رسیدند که یکی از فاکتورهای حیاتی برای متناوب در مورد کیفیت رابطه اندازه گیری میزان خوش مشربی و شوخ طبعی در آن است. اگر در یک رابطه خنده وجود داشته باشد می توان نتیجه گرفت که آن ارتباط سالم است با توجه به اهمیت شوخ طبعی و تاثیر آن بر روی سازگاری افراد احساس شادابی و توانایی آنها برای رسیدن به اهداف هر یک از مفاهیم شوخ طبعی و سلامت روان را بیان کردیم.

1- مباني (رويكردهاي) نظري روان شناختي مزاح

راسكين (1985) در مقاله يي نظريه هاي روان شناختي مزاح را ب(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)ح داده است و سه رويكرد نظري عمده روان شناختي را در تبيين علل رواني مزاح و شوخ طبعي مورد بررسي قرار مي دهد.

الف- نظريه اهانت [1]:

خاستگاه اين نظريه در آراي قديم است. براساس نظريه اهانت مزاح در درجه اول روشي است جهت ابزار غضب. بدينسان كه هدف از بذله گويي و مزاح، توهين به مخاطب يا شخص ثالث است. صاحبنظران اين رويكرد معتقدند كه مزاح بدان دليل مثبت و پسنديده تلقي مي گردد كه جايگزين مناسبي جهت روشهاي خشن تر و غير مؤدبانه تر ابراز خشم (نظير توهين و ناسزاگويي) است. اشاراتي از مباحث فوق را مي توان در نوشته هاي افلاطون، ارسطو، سيسرو [2] و هابز يافت (راسكين، 1985). بارون [3]، برن [4] و گريفيت [5] (1974) نشان داده اند كه وادار كردن افراد عصباني به خنديدن با ايجاد حس سرگرمي و تفنّن، به طور معني داري تمايلات پرخاشگرانه آنان را تعديل مي كند.

ب- نظريه تخليه هيجاني و آسودگي [6]:

طرفداران اين نظريه معتقدند كه مزاح و خنده منجر به گشايش خلق و خوي و تشفي انرژي رواني شده نتيجتاً موجب تعادل و آرامش رواني فرد مي شود. شايد مشهورترين نظريه تخليه و آسودگي متعلق به فرويد باشد. فر(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)اب (شوخيها و ارتباط آنها با ناهشياري [7]) اظهار مي دارد كه مزاح راهي جهت رهايي از رفتارها و افكار بازدارنده و سانسور شده است.

براساس نظريه فرويد (1916)، تخليه انرژي رواني از طريق مزاح نوعي تلاش اقتصادي و حسابگرانه و صرفه جويانه و در عين حال ناخودآگاهانه براي برون ريزي تنشهاست او معتقد است كه بين رؤياها و مزاح تشابهات فراواني وجود دارد و در هر دو مورد فرد به طور ناخودآگاه و به شيوه يي نمادين[8] نسبت به ارضاي تمايلات واپس زده شده و كنش زاي خويش مبادرت مي ورزد.

ج- نظريه ناهماهنگي و تباين [9]

پيروان اين نظريه معتقدند مزاح از كنار هم گذاشتن دو يا چند مفهوم ظاهراً نامرتبط كه در ذهن مزاح كننده با يكديگر مقايسه و در كنار هم گذاشته مي شوند و به دست مي آيد. روان شناسان طرفدار اين نظريه معتقدند كه دريافت مشابهت يا تفاوت بين امور، عامل مزاح است و از آن جا كه مزاح معمولاً سبب تبديل بحثي منطقي به بحثي نامربوط و بيهوده مي شود لذا خنده آور مي شود.

به خوبي مشخص است كه اين نظر با نظرات شناختي نوين در روان شناسي مطابقتهايي دارد. راسكين (1985) معتقد است از نظر پيروان اين نظريه در موقعيت هاي فشارزا، شوخ طبعي، پهنه ديدگاه فرد را به سوي حل هر چه مؤثرتر مشكلات و (برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)مي دهد. طبق اين ديدگاه، مزاح در موقعيتهاي فشارزا موجب افزايش احساس تسلط، عزت نفس و اعتماد به خود مي شود (راسكين، 1985). ساراسون و ساراسون (1987) نيز بر اين باورند كه مزاح مي تواند به عنوان روشي جهت كسب آرامش رواني در شرايط تشنج زا و پر دردسر به كار رود.

در ساليان اخير نظريه هاي ديگري از سوي روان شناسان دربارة مزاح ارائه شده كه از آن جمله مي توان به نظريه راسكين (1985) اشاره كرد. نظريه راسكين مبتني بر معني شناسي است نظريه راسكين توجهي به موضوعي يا علل خنده ندارد بلكه به اين مسئله مي پردازد كه چگونه يك مطلب، رفتار يا مسئله شوخي تلقي مي گردد.

تئوريهاي متعددي دربارة شوخ طبعي وجود دارد و در جستجو براي سر نخ هايي كه رشد خلاقيت را ارتقا مي بخشد مي توانيم از همة آنها استفاده كنيم. تئوري برتري بر آن است كه ريشه هاي شوخ طبعي در پيروزي بر ديگران است. تئوري عدم تجانس تأكيد دارد كه شوخ طبعي ناشي از ساختن جفت هاي بي اربتاط و نامتناسب ايده ها يا وضعيت هايي است كه از آداب معمول ناشي مي شوند.

بر طبق تئوري غافل گيري عوامل شگفت زدگي، هراس ناگهاني يا شوك، يا غافل گيري شرايط لازم بريا شوخ طبعي است. تئوري دو جنبگي مدعي است كه اساس شوخ طبعي وقوع همزمان احساسات يا عواطف ناسازگار است. تئوري فراغت يا رهايي ادعا مي كند كه اساس شوخ طبعي رهايي از تنش يا محدوديت يا آزاد كردن تنش اضافي است.

طبق تئوري پيكربندي شوخ طبعي وقتي اتفاق مي افتد كه عواملي كه بدواً غير مربوط تلقي مي شده اند ناگهان به هم ارتباط داده شوند. در تئوري روان كاوي اساس بر اين است در ش(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)جوئي در به كار بردن احساسات وجود دارد. به عبارت ديگر شوخ طبعي واقعه اي است كه حادث شدن آن معمولاً آنچه را كه ممكن است باعث تحمل رنج شود به چيزي بي اهميت تبديل مي كند.

نقش درماني مزاح

نقش درماني مزاح از ديرباز مورد توجه بوده است. همان گونه كه ذكر شده، پزشكان باستان مزاح را نتيجة تعادل اخلاط بدن دانسته اند و نيز آن گونه كه كوسنيز (1979) نشان داده است، در درمان بيماريهاي خاصي مي توان از مزاح استفاده هاي كارآمد كرد. آرتور [1]، كريستين [2] و سونيا (1987) معتقدند براي بيماران افسرده، مزاح نوعي روش مناسب و موفق جهت بازيابي حالت تعادل خلق است. آلپورت (1950) و فرويد (1916 نيز بر كنشهاي درماني مزاح تأكيد كرده اند و ساراسون (1987) مزاح را در مواردي بهترين دارو مي دانند.

بسياري از روان درمانگران بر نقش درماني مزاح تأكيد كرده اند (براي مطالعة پيرامون نقش لطيفه و شوخي در فرآيند روان درماني به هاشميان، 1369؛ مراجعه كنيد). لوين [3] (1977) به دو هدف عمده مزاح در روان درماني اشاره كرده است:

1) از آن جا كه مزاح موجب لذت و سرور مي شود لذا به مثابه يك شيوة درماني، (برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)ت لذت بردن در بسياري از امور ناگوار است.

2) مزاح ممكن است موجب ارتباط بين فرد و افرادي شود كه بيمار از آنها ناراحتي و نگراني دارد. اخيراً اسپر [4] (1990) نشان داده است كه مزاح يك شيوة درماني بسيار مؤثر در مراقبت از آشفتگيهاي رواني، دوران سالخوردگي و كهولت است. او در اين باره اعتقاد دارد كه افراد سالخورده نسبت به ساير افراد به مراتب بيشتر از مزاياي درماني و مراقبتي مزاح بهره مند مي شوند.

تبيين روان شناختي از تأثير مزاح در مقابله با استرس

گفته شد كه عمده ترين نقش مزاح از نظر روان شناسان تأثير آن در مواجهه، مقابله و سازگاري با استرس است. علي رغم اين اعتقاد كه مزاح كنش تعديلي در برخورد با استرس دارد، با اين حال كمتر توصيف و تبييني پيرامون نحوه اين فرايند وجود دارد. ادامه اين نوشتار، تبييني روان شناختي از اثر تعديل گر واسطه اي مزاح را ارائه مي دهد، كه براساس فرمول بنديهاي مدلهاي شناختي استرس و به ويژه مدل تعاملي استرس تدوين شده است.

مدل تعاملي استرس

لازاروس [5] (1966) در فرمول بندي مدل مشهور خويش از استرس، بر اين باور است كه رابطه بين فرد و عامل استرس زا و محيط ارتباطي پوياست و محرك فشارزا تنها زماني استرس آور است كه شخص آن را چنين ارزيابي كند (لازارويس و فالكمن [6]، 1984؛ 1984).

بدين ترتيب در اين ديدگاه هيچ محرك محيطي ذاتاً استرس آور نيست، مگر اين كه فرد آن را در مقابله با توانائيهاي خود، چنين ارزيابي كند. براساس نظرات لازاروس، ارزيابي و مقابله دو ركن عمده در فرايند است(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!) ارزيابي، فرآيند شناختي است كه در مراحل اوليه و ثانويه صورت مي گيرد. ارزيابي اوليه در اين برخورد با عامل استرس زا صورت مي گيرد و فرد محرك برحسب شدت، ميزان و نوع استرس زايي آن مورد ارزيابي قرار مي دهد آن را عاملي آسيب زا، تهديد كننده يا هماورد جويانه (چالش گرانه) ارزيابي و ادراك مي كند.

بديهي است محركي كه چالش گر و هماوردجو ارزيابي شود، كمتر استرس زاست تا عاملي كه آسيب زا و تهديد كننده ارزيابي مي شود. ارزيابي ثانويه، در واقع نوعي (خودارزيابي) است و در آن فرد براساس ارزيابي اوليه به برآورد بررسي توانايي هاي خود جهت مقابله با عامل استرس زا مي پردازد به اين ترتيب فرايند ارزيابي شناختي به مثابه تعديل كنندة استرس است (لازاروس، 1996؛ فالكمن، 1984؛ لازاروس و فالكمن، 1984).

فرايند مقابله به عنوان دومين ركن در نظريه لازاروس، به تلاشها، راهبردها، رفتارها و شيوه هايي اطلاق مي گردد كه فرد به منظور كسب مهارت و تسلط بر محيط و كاهش يا تحمل مشكلات و تبعات پديد آمده توسط محرك استرس زا به كار(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!) اساساً يا مشكل مدار يا هيجان مدارند كه انتخاب نوع آن بستگي به عوامل و شرايطي است كه بحث پيرامون آنها از حوصله اين مقاله بيرون است. نكته جالب توجه در اين فرمول بندي آن است كه عوامل شخصيتي و موقعيتي ويژه اي مي توانند هم بر مرحله ارزيابي و هم بر فرايند مقابله تأثير گذارند و باعث تعديل يا تشديد اثر استرس شوند.

تري (1991) از جمله به نگرشها و اعتقادات افراد، باور فرد به قابل كنترل بودن موقعيت و محرك استرس زا، عزت نفس شخص، اهميت حادثه و محرك استرس زا، حمايتهاي اجتماعي و ميزان فاصله هيجاني و عاطفه ايي كه فرد مي تواند از محرك فشارزا و موقعيت بگيرد، اشاره مي كند. محققان نشان داده اند كه مزاح به مثابه راهبردي جهت سازگاري و مقابله با عوامل فشارزاست.

تحقيقات اخير مبين اين نكته اند كه سازوكار اساسي نقش تعديل كننده مزاح، فرايندهاي شناختي ظريفي است كه افراد در برخورد با استرس به كار مي برند (ديكسون، 1986؛ مارتين و لفكورت، 1986؛ كيپور و همكاران، 1992). محققان اخير معتقدند كه در مزاح فرايندهاي شناختي خاصي دست اندركارند كه مربوط به ارزيابي از عوامل استرس زايند. ديكسون و همكاران (1988) اعتقاد دارند افراد بذله گو و شوخ طبع با ايجاد ديدگاهها و نظرگاههاي شناختي بديل و چاره ساز، بهتر قادرند از حادثه بالقوه استرس زا فاصله هيجاني بگيرند.

اين ديدگاههاي شناختي بديل موجب مي شود تا حادثه از سوي افراد مزاح گر كمتر تهديدآميز، يا مخرب ارزيابي شود. كيوپر و همكاران (1992) معتقدند كه به اين ترتيب فرايندهاي شناختي مزاح با موضوع ارزيابي و خودارزيابي همراهند، لذا نتيجه مي گيرند كه مزاح بيشتر با ارزيابيهاي شناختي مثبت تري از حوادث بالقوه استرس زا همراه است (كيوپر و همكاران، 1992).

آنها هم چنين دريافتند كه افراد شوخ طبع و بذله گو نسبت به افراد كمتر مزاح گو مردودي در يك امتحان تحصيلي را كمتر تهديد آميز و منفي (بلكه بيشتر نوعي چالش و هماوردي مثبت) ارزيابي كرده بودند.

علاوه بر نقش مزاح در فرايندهاي ارزيابي شناختي، مطالعات ديگر بر نقش مقابله يي مزاح تأكيد كرده اند در حقيقت در اين مطالعات، مزاح به سان راهبردي مقابله يي بررسي شده است (آرتور، كريستين و سونيا، 1988؛ وارنر، 1991).

وارنر (1991) در مطالعه يي روي دانشجويان پرستاري دريافت اين افراد كه در يك بخش روانپزشكي مشغول به آموزش بودند، با مواجهه و برخورد با شرايط، رفتار تازه و افكار تازه و عجيب و غريب، دچار اضطراب، ترس و بيم و تنش درباره خود و نيز سلامتي خود شده بودند. نتيجه تحقيق وارنر (1991) بيانگر آن است كه اين دانشجويان به منظور تعديل روابط محيطي – شخصيتي استرس آور و كسب بازده هاي مثبت در آن شرايط، ضمن ارزيابيهاي شخصيتي از موقعيت، مزاح را به عنوان يك شكل از سازگاري مورد استفاده قرار داده بودند.

مزاح يكي از ويژگيهاي شخصيتي آدمي اس(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)سفه، انديشمندان و متفكران مورد توجه قرار گرفته است. روان شناسان نيز به بررسي حيطه هاي گوناگون مزاح علاقه مند بوده اند و آن را از ديدگاههاي متفاوت مورد بحث قرار داده اند. در اين رابطه رويكردهاي نظري اهانت، تخليه و آسودگي، ناهماهنگي و تباين و نظريه راسكين از آن جمله اند. اخيراً تلاشهايي به عمل آمده تا ساير جوانب مزاح نيز مورد بررسي قرار گيرد و در اين باره به كنشهاي مزاح صرفنظر از جنبه هاي نظري آن، عنايت شده است.

به طور كلي مزاح داراي كاركردهاي جسماني و روان شنا(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!) مي تواند سيستم ايمني افراد را در برابر عوامل آسيب زا تقويت كند. هم چنين كنشهاي روان شناختي مزاح در برخورد با استرس به نوعي با كنشهاي جسمي مربوط است و با توجه به تأثير استرس بر سيستم هاي ايمني بدني، كاركردهاي سازگاري مزاح جايز اهميت است. در زمينه هاي تعليم و تربيت، روان درماني و نيز ايجاد نوعي نگرش مثبت به زندگي كه موجب بهبود در كيفيت زندگي مي شود نيز بر نقش مزاح تأكيد شده است.

تبينهاي چندي از مزاح به عمل آمده است كه از جمله مي توان به تبيين شناختي از مزاح به مثابه يك راهبرد مقابله اي در سازگاري با استرس اشاره كرد. با توجه به آن چه بيان شد، درك مزاح به عنوان عاملي در كيفيت بهتر و مؤثرتر زندگي و نيز درمان مشكلات رواني، انكارناپذير است. بنابراين مي توان با ساراسون و ساراسون (1987) هم رأي شد كه خنده مي تواند در برخي موارد بهترين دارو باشد (شوخ طبعي خود را هرگز از دست ندهيد،‌ ص 116).

پيامدهاي استرس

وقتي واقعة استرس زا وجود ندارد، حالت هيجاني، تفكر و فيزيولوژي ما در سطح بهنجار و متعادل است. از طرف ديگر استرس حالت هيجاني را آشفته ساخته، به فعاليت شناختي آسيب مي رساند و تعادل حياتي بدن را مختل مي كند. پس اختلالهاي بالقوة اس(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)اني، شناختي و فيزيولوژيكي هستند (ريو، 1995).

اختلال هيجاني

اختلال هيجاني به صورت احساس اضطراب، زودرنجي، خشم و افسردگي و گناه است. به نظر مي رسد كه اضطراب و افسردگي شايع ترين اختلال هيجاني باشند، به طوري كه اضطراب به صورت هيجان انتظاري و افسردگي به صورت هيجان بعد از كنار آمدن رخ مي دهد. زيكا [1] و چمبرلين [2] (1987) از تعداد زيادي دانشجوي پاره وقت خواستند تا يك مقياس گرفتاري را براي اعلام فراواني و شدت گرفتاريهاي روزانه شان كه ناشي از كار، خانواده، وضعيت مالي و سلامتي است پر كنند. پژوهشگران به دنبال اثرات گرفتاريهاي روزانه بر سلامت هيجاني دانشجويان بودند.

دانشجوياني كه گرفتاريهاي روزانة زياد و شديدي داشتند(برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!)افسردگي بيشتري را گزارش كردند. اثر هيجاني مخرب گرفتاريها بستگي به ويژگيهاي شخصيت نداشت و در زنان و مردان هر دو صدق مي كرد. ظاهراً يكي از پيامدهاي مخرب استرس زاهاي بالقوه، اضطراب، ناكامي، افسردگي و آشفتگي هاي هيجاني است.

اختلال شناختي

استرس علاوه بر اين كه بر تهييج پذيري تأثير دارد، اختلال شناختي را نيز توليد مي كند تحت استرس، الگوي تفكر شخص اغلب آشفته است. برخي اوقات، حافظه فراموش كار مي شود و تمركز آسيب مي بيند. در مجموع استرس توان افزودن عناصر نگراني و خودسنجي منفي را به الگوي تفكر ما كه معمولاً سازمان يافته است، دارد. يك توجيه براي اين كه استرس چگونه كاركرد شناختي را آشفته مي سازد اين است كه تمركز توجه فرد را محدود مي كند.

زماني كه استرس افزايش مي يابد توجه ما به درخواستهاي تكليف كاهش مي يابد، در حالي كه، توجه ما به خودمان و به جنبه هاي نامربوط تكليف در محيطمان افزايش مي يابد، مثلاً افكار شكست، نگراني و ترديد، ذهن شخص را اشغال مي كنند و با افكار مربوط به عملكرد تكليف در تعارض قرار مي گيرند، مثلاً باميستر [3] (1984) متوجه شد كه ورزشكاران اغلب تحت فشار (تحت استرس) خفه مي شوند، زيرا بيش از اندازه خودآگاه شده و از عملكردشان منحرف شده اند.

دومين توجيه براي اين كه چگونه استرس به كاركرد شناختي آسيب مي رساند اين است كه كيفيت تصميم گيري شخص را تحت تأثير قرار مي دهد. تصميم گيري منطقي، جستجوي فعال اطلاعات مربوط به تصميم گيري را درگير مي سازد. يعني (برای مشاهده متن کامل مقاله، آنرا بخرید!) و ارزيابي دقيق تمام چاره هاي ديگر. ولي تحت استرس تصميم گيرندگان، اطلاعات مربوط را به صورت ناقص سازماندهي مي كنند، زمان كافي براي بررسي چاره هاي ديگر مصرف نمي كنند و قبل از بررسي تمام چاره هاي ديگر تصميم گيري مي كنند (كينان، 1987).

جامعه آماري و روش نمونه گيري

جامعه آماري اين تحقيق شامل دانشجويان روان شناسي ورودي 86 دانشكده روانشناسي دانشگاه پیام نورواحد شهر ری در سال تحصيلي 91-90 مي باشد كه 50 نفراز آنها بعنوان نمونة تحقيق انتخاب گرديدند (نمونه گيري در دسترس) و سپس با اتخاذ برنامه ريزي لازم و اجراي شيوة مناسب، كلية پرسشنامه هاي ارسالي جمع آوري گرديد.

ضمناً سه هفته بعد همان آزمودنيها با روش بازآزمائي مورد بررسي قرار گرفتند.

فهرست مطالب

فصل اول: موضوع تحقیق
مقدمه 2
بيان مسئله تحقيق 8
اهميت و ضرورت تحقيق 8
اهداف تحقيق 8
فرضیه 9
تعريف مفهومي و عملياتي متغيرها 10

فصل دوم: مبانی نظری و یافته های پژوهشی
مباني (رويكردهاي) نظري روان شناختي مزاح 13
الف- نظريه اهانت : 13
ب- نظريه تخليه هيجاني و آسودگي : 13
ج- نظريه ناهماهنگي و تباين 14
واكنشهاي مزاح 15
مزاح و سيستم ايمني بدن 17
مزاح و عملكرد تحصيلي 18
نقش درماني مزاح 18
تبيين روان شناختي از تأثير مزاح در مقابله با استرس 19
مدل تعاملي استرس 20
مباني نظري سلامت رواني 24

نظريه فرويد 24
نظرية موري 24
نظرية آدلر 25
نظريه فروم 25
نظريه مزلو 25
نظريه اسكينر 26
افراد سالم از نظر رواني 27
نظريه اسلام 28
اهميت سلامت روان 30

الف- عوامل زيستي: 32
ب- عوامل عاطفي و رواني: 32
ج- عوامل اجتماعي: 32
رابطة بين استرس، كنار آمدن و سلامتي 32
پيامدهاي استرس 35
اختلال هيجاني 35
اختلال شناختي 36
اختلال فيزيولوژيكي 37
كنار آمدن 38

روشهاي كنار آمدن مستقيم 38
كنار آمدن مواجهه اي 39
مسئله گشايي برنامه ريزي شده 40
حمايت اجتماعي 40
روشهاي كنار آمدن دفاعي 42
مكانيزمهاي دفاعي 42
كاهش دهندگان شيميايي استرس 43
پسخوراند زيستي 44
ورزش 45
يافته هاي پژوهشي در زمينة مزاح (شوخ طبعي) 46

فصل سوم: روش تحقیق
ترغييب پرورش توانايي شوخ طبعي 49
روش تحقيق 51
جامعه آماري و روش نمونه گيري 52
ابزار اندازه گيري 52
1- پرسشنامة تجديد نظر شدة علائم رواني SCL25-R 52
نمره گذاري پرسشنامه SCL25-R 52
پايايي پرسشنامه تجديد نظر شدة علائم رواني SCL25-R 53

2- مقياس شوخ طبعي (مزاح) مارتين و لفكورت 53
نمره گذاري مقياس سنجش شوخ طبعي 53
طرح تحقيق و منطق انتخاب آن 54
روش اجراي تحقيق 55
روش تحليل داده ها 55

فصل چهارم: یافته های تحقیق
الف- يافته هاي توصيفي 57
ب- يافته هاي مربوط به فرضيه تحقيق 59

فصل پنجم: بحث و نتیجه گیری تحقیق
تبيين يافته هاي تحقيق 61
محدوديتهاي تحقيق 62
پيشنهادات 62
فهرست منابع: 64
ضمائم 69

مقاله فوق دارای صفحه مشخصات، جدول، پاورقی، فهرست مطالب (فصل بندی شده) و 72 صفحه متن (در قالب و ) با رعایت کامل صفحه بندی می باشد. همچنین فونت های کار شده برای متن مقاله  B Nazanin(14) و برای تیترهای داخل مقاله B Nazanin می باشند.

قیمت این مقاله 21900 تومان می باشد، جهت دریافت کامل متن مقاله (قابل ویرایش) بالای صفحه روی پرداخت و دریافت کلیک کنید.

مشاهده فهرست مقالات آموزش و پرورش

نوشته شده در 18 آبان ۱۴۰۲

لطفا پس از بهره مندی از مطالب فوق با نظر گرمت به من انرژی مثبت تزریق کن 🙂